Οι τάφοι του Βουκατίου

Συλλογή ποιημάτων

του Γεωργίου Παντ. Αναγνωστόπουλου

Ο λογοτέχνης Γιώργος Αναγνωστόπουλος, πρόεδρος της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, μας έδωσε την όγδοη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Οι τάφοι του Βουκατίου». Όπου Βουκάτιον είναι το αρχαίο όνομα της ιδιαιτέρας του πατρίδας, της Παραβόλας Αιτωλοακαρνανίας. Το ποιητικό και το πεζό του έργο δεν μας είναι άγνωστα, γιατί ο συγγραφέας γράφει σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, απ΄ όπου πληροφορούμαστε τη λογοτεχνική του προσφορά. Έτσι η νέα του ποιητική συλλογή, που εκδόθηκε με επιδότηση του Δήμου Παραβόλας, δεν μας ξάφνιασε, γιατί γνωρίζουμε το έργο του και την τεχνοτροπία του. Ο Γ.Α. είναι επηρεασμένος από την ιστορία της Ελλάδος και ιδιαίτερα της περιοχής που έζησε και μεγάλωσε, ώσπου να έρθει στην Αθήνα για σπουδές στη Νομική και κατόπιν να γίνει δικηγόρος. Είναι επηρεασμένος, λοιπόν, από την ιστορία και από την ελληνική φιλοσοφία, αλλά κάθε τόσο μας δίνει και ευαίσθητα ποιήματα νατουραλιστικά, ρομαντικά και ερωτικά.

Δείγμα ενός ερωτικού ποιήματος από την τωρινή συλλογή του: Την είδα και θυμήθηκα:/Κάποιον αόριστον καιρόν την είχα αγαπήσει./Άγνωστον όμως πού και πότε./Τώρα που το μνήμα της κοιτώ/-τις οίδε αν ήταν τυχερή ή όχι-/πέρα από τα όρια της ζωής την συναντώ/στου μύθου τα τοπία να παίζομε μαζί/ερωτικά παιχνίδια./Προφανώς προϋπήρχε στο μυαλό μου.

Ορισμένα από τα ποιήματά του διακατέχονται από την ανησυχία ενός προβληματισμού για το επέκεινα. Ο θάνατος, η σχέση των ανθρώπων με το περιβάλλον και την παράδοση δίνουν ένα φαινομενικό πεσιμιστικό λογοτεχνικό προϊόν, αλλά στο βάθος είναι ένας φιλοσοφικός σκεπτικισμός και μία ανίχνευση ψυχής, που την καταγράφει πολύ ωραία ο ποιητής.

Β.Α.Λ.