Εκδήλωση για την Κωνσταντινούπολη

Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών η εκδήλωση η αφιερωμένη στην Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως με κεντρικό ομιλητή τον Νίκο Παπουτσόπουλο, τον οποίο βοήθησε με ανάγνωση κειμένων σχετικών με το περιεχόμενο της ομιλίας η Γιώτα Νούλα. Την εκδήλωση προλόγισε ο έφορος δημοσίων σχέσεων-τύπου-πολιτιστικών και πνευματικών εκδηλώσεων του ΠΚΡ δημοσιογράφος-συγγραφέας Β.Α. Λαμπρόπουλος. Στην έναρξη η ρουμελιώτισσα ποιήτρια Ρεβέκκα Στυλ. Μαυρομιχάλη απάγγειλε ένα δικό της ποίημα, αφιερωμένο στην στη Θεοδώρα και το Βυζάντιο.

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης η χορωδία της Ελληνικής Βυζαντινής Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Λυκούργου Αγγελόπουλου παρουσίασε πρόγραμμα με ύμνους και μοιρολόγια της Αλώσεως. Στο τέλος ο πρόεδρος του ΠΚΡ κ. Βασ. Κόκκινος, επ. πρόεδρος του Αρείου Πάγου επέδωσε στον μαέστρο Λυκούργο Αγγελόπουλο τιμητική πλακέτα του ΠΚΡ, σε ανάμνηση της εκδήλωσης.

Ο ομιλητής αναφέρθηκε στα γεγονότα και εμβάθυνε στα θεοσημεία της περιόδου αυτής, τόσο από την πλευρά των πολιορκούμενων όσο και από την πλευρά των πολιορκητών, επισημαίνοντας ότι:

«Η άλωση της Πόλης σηματοδοτεί το οριστικό τέλος μιας εποχής που αποτέλεσε τη γέφυρα μετάβασης από τον αρχαίο κόσμο στον Μεσαίωνα και από εκεί, από τη βυζαντινή περίοδο στους νεώτερους χρόνους.

»Είναι η τραγωδία του τέλους μιας αυτοκρατορίας, η οποία επί μία και πλέον χιλιετία κατηύθυνε και διαφύλαξε την ιστορία του πολιτισμού, και που υπήρξε ο θεματοφύλακας του αρχαίου κόσμου, διατηρώντας αναλογικά ισορροπίες, ώστε θεσμοί και παραδόσεις να μη θιγούν και ώστε ένα σεβαστό μέρος της αρχαίας σοφίας και του ελληνικού πνεύματος να ενσωματωθεί και στη νέα θρησκεία. Και στα έτη της οικονομική εξαθλίωσης και προ του τέλους ακόμη, παρατηρείται λαμπρή αναβίωση των αρχαίων ελληνικών σπουδών στην Ανατολή, συγχρόνως με τη θεολογική σκέψη και την μεγάλη άνθηση της ζωγραφικής».

Ο έφορος δημοσίων σχέσεων του ΠΚΡ Β.Α. Λαμπρόπουλος, εξ άλλου, προλογίζοντας είπε και τα ακόλουθα:

«Ο Βυζαντινολόγος Στήβεν Ράνσιμαν στο βιβλίο του «η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως», εξηγεί τα δύο βασικότερα αίτια της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως.

Το πρώτο αίτιο, κατά τον Ράνσιμαν, ήταν όσα έγιναν κατά την Δ' Σταυροφορία το 1204, η οποία κατέλυσε την ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που λειτουργούσε ως υπερεθνικό Κράτος. Μετά την κατάλυση της Κωνσταντινουπόλεως, από τούς δυτικούς σταυροφόρους, έφυγε η πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία, η πόλη λεηλατήθηκε και δεν μπόρεσε από τότε να αποκτήσει την παλαιά της αίγλη. Τα τμήματα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας χωρίστηκαν σε φέουδα και δόθηκαν σε διαφόρους Φράγκους Ηγεμόνες. Παράλληλα δημιουργήθηκαν τρία μεγάλα Κέντρα, η Αυτοκρατορία της Νικαίας, η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Αλλά και μετά την επανάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως, ύστερα από μισό αιώνα, η Αυτοκρατορία δεν ήταν όπως παλιά, «δεν ήταν πια η κυριαρχούσα δύναμη στην χριστιανική ανατολή». Αυτή η αποδυνάμωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας μετά την Δ' Σταυροφορία επέτρεψε στους Σελτζούκους να επεκτείνουν τα εδάφη τους. Μετά την επανάκτησή της, το 1261, η Αυτοκρατορία είχε προβλήματα, αντιμετώπιζε μεγάλες απειλές τόσο από τα Βαλκανικά Κράτη, τούς Σέρβους, όσο και από τούς δυτικούς.

Ο Άγγλος ιστορικός υποστηρίζει ότι η κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως από τούς Βενετούς και τούς Φράγκους το 1204 και η εγκατάσταση στην Βασιλεύουσα ενός Φράγκου Αυτοκράτορα ήταν το κορυφαίο γεγονός της κατάρρευσης του βυζαντινού κόσμου. Το 1204 «ήταν η πρώτη φορά που η Κωνσταντινούπολη έπεφτε στα χέρια εχθρών από την εποχή των εγκαινίων της το 330 μ.Χ.».

Και παρατηρεί ο Ράνσιμαν: «ο συγκλονισμός του 1204 ήταν επομένως μεγαλύτερος από εκείνον του 1453, όταν η Πόλη έπεσε για δεύτερη φορά. Τη φορά αυτή η καταστροφή είχε ένα προηγούμενο και δεν ήλθε ως έκπληξη. Το 1453 η Κωνσταντινούπολη βρισκόταν ήδη περικυκλωμένη και πολιορκημένη επί ένα αιώνα, στη διάρκεια του οποίου ο βρόγχος σφιγγόταν όλο και πιο δυνατά».

Το δεύτερο αίτιο της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, που συνδέεται με το προηγούμενο, ήταν το μίσος των Φράγκων έναντι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το μίσος αυτό εκδηλώθηκε ακόμη από την Ζ' Οικουμενική Σύνοδο, η οποία θέσπισε την προσκύνηση των ιερών εικόνων και συνεχίσθηκε αργότερα.

Η πολιτική των Φράγκων συνδέθηκε με μία θεολογία που ήταν αντίθετη με τη θεολογία της Ορθοδόξου Ανατολής. Οι Ανατολικοί, υπό την πίεση των επεκτάσεων των Οθωμανών, θέλησαν να επιτύχουν την ένωση με την δυτική Εκκλησία, στη Σύνοδο της Φεράρας-Φλωρεντίας το 1438-1439. Παρά την ένωση, όμως, οι δυτικοί δεν βοήθησαν και δεν μπορούσαν να βοηθήσουν την Κωνσταντινούπολη. Φαίνεται, όμως, όχι μόνον δεν μπορούσαν να συνδράμουν, αλλά και δεν ήθελαν. Ο Στήβεν Ράνσιμαν παραθέτει πολλά παραδείγματα από τούς εκκλησιαστικούς και πολιτικούς ηγέτες της Δύσεως, στα οποία φαίνεται καθαρά ότι δεν είχαν την δυνατότητα και τη βούληση να βοηθήσουν οικονομικά και στρατιωτικά. Παρά την ένωση και την άρνησή τους να βοηθήσουν, εν τούτοις μερικοί Ενετοί και Γενουάτες ήρθαν αυθόρμητα από την Ιταλία, για να πολεμήσουν εναντίον των Οθωμανών. Η οθωμανική ιστοριογραφία πάλι, περιοριζόταν να αναφέρει τις κατακτήσεις των Οθωμανών ως μια σειρά νικών στο ιδεολογικό πλαίσιο του ιερού πολέμου (τζιχάντ).
Η μνήμη μας αδυνατίζει με το πέρασμα των χρόνων, αλλά υπάρχουν εστίες, όπως το Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών, που υπηρετούν την ελληνική ιστορία και την παράδοση του λαού μας. Έτσι διασώζονται τα ιστορικά στοιχεία, που αφηγείται η παραμερισμένη ιστορία μας.

Πιστεύομε ότι αυτά είναι ακόμη χρήσιμα και στη σημερινή χρησιμοθηρική εποχή μας, γιατί φρονηματίζουν, παραδειγματίζουν και μας δίνουν μαθήματα, για να γνωρίζουμε πώς τα λάθη πρέπει να αποφεύγονται».

Πηγές: Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ Κομοτηνής, Διαδίκτυο σχετικά λήμματα και εγκυκλοπαιδεία παιδεία.

ΓΡΑΒΙΑ

Ιστορικό χωριό, γνωστό από το «Χάνι της Γραβιάς», όπου ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και οι λίγοι σύντροφοί του σταμάτησαν, στις 8 Μαΐου 1821, την προέλαση 8.000 Τούρκων του Ομέρ Βρυώνη προς την επαναστατημένη Ελλάδα.
Το περιώνυμο πανδοχείο, που η μάχη γύρω από αυτό έγινε σύμβολο ηρωισμού στα πρώτα χρόνια της Επαναστάσεως του ‘21. Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Γερολέκα στη βόρεια έξοδο του στενού της ΄Αμπλιανης, μεταξύ Παρνασσού και Γκιώνας. Μετά τη θυσία του Διάκου στην Αλαμάνα, οι οπλαρχηγοί της Στερεάς Πανουργιάς και Δυοβουνιώτης συνεσκέπτοντο μέσα στο χάνι πώς θ’ ανακόψουν την πορεία του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ που με 8.000 στρατό βάδιζαν προς την Άμφισσα. Τότε κατέφθασε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος με 120 άνδρες. Αποφασίστηκε οι κύριες δυνάμεις με τον Πανουργιά και τον Δυοβουνιώτη να καταλάβουν οχυρές θέσεις δεξιά και αριστερά της διαβάσεως, και ο Ανδρούτσος να προβάλει άμυνα μέσα από το χάνι. Μαζί του κλείστηκαν ο Γκούρας και άλλοι εκατό. Η τουρκική προφυλακή πλησίασε τις πρωινές ώρες (8 Μαΐου 1821) και ως το μεσημέρι οι υπερασπιστές της Γραβιάς απέκρουσαν τρεις λυσσώδεις εφόδους. Το απόγευμα επεχείρησαν και άλλη έφοδο, αλλά υποχώρησαν με σωρούς πτωμάτων. ΄Οταν έδυσε ο ήλιος, οι πασάδες διέταξαν αποκλεισμό του πανδοχείου και τη μεταφορά κανονιών από τη Λαμία για την εκπόρθησή του.
Τη νύκτα όμως, οι υπερασπιστές κατόρθωσαν να ξεφύγουν όλοι σώοι. Άφησαν στο χάνι μόνο δύο νεκρούς, από τις επιθέσεις της ημέρας, ενώ οι τουρκικές απώλειες έφθασαν τους 423 άνδρες.
Η άμυνα της Γραβιάς ωφέλησε πολύ τον αγώνα, που ήταν ακόμη στις αρχές του, και ψυχολογικά, αλλά απέτρεψε και τους πασάδες από το σχέδιό τους να καταλάβουν την 'Αμφισσα.
Σήμερα στη θέση αυτή έχει ανεγερθεί μνημείο. Απέχει 33 χλμ. Β από την ΄Αμφισσα και έχει 887 κατοίκους.Στο Καστέλι - 3 χλμ. Β - βρίσκεται το Κοινοτικό Μουσείο, με αρχαιολογικά ευρήματα, φορητές εικόνες, χειρόγραφα, τοπικές φορεσιές.

ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑ 279 π.Χ.

Διαβάτη,

Όποιος κι αν είσαι,

Έλληνας ή ξένος,

Απόδημος ή ντόπιος Ευρυτάνας,

Μη βιάζεσαι

Για στάσου λίγη ώρα

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΙΑ.

Μη ξεπερνάς αδιάφορος

Το ήρεμο τούτο βουκολικό τοπίο,

Ψάξε, σκάλισε τη γη ολόγυρά σου,

Πέρα θα βρεις θρύψαλα,

Ανθρώπινα οστά

Που τάσπρισε ο χρόνος!

Τα διακόσια εβδομήντα εννιά,

Προ του Σωτήρα χρόνο,

Μια φούχτα Ευρυτανίδες,

Με τοξάρια, με κοντάρια,

Με ρόπαλα, μαχαίρια,

Λιθάρια, σφεντόνες

Γλυκειά πήραν εκδίκηση για το χαμό, τον όλεθρο,

Για τις σφαγές του όμορφου Καλλίου

Ξολόθρευσαν τη στρατιά

Του βάρβαρου Γαλάτη Βρέννου

Έστησαν

Λευτεριάς, βωμό θριάμβου και σώσαν την Ελλάδα.

ΠΑΥΛΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

Καθηγητής

ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΔΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΙΜΙΑ

Με τον παραπάνω τίτλο κυκλοφόρησε το βιβλίο του ρουμελιώτη Δημήτρη Βλάχου στο Πολύδροσο Παρνασσίδας), που ιστορεί τη συνέχει των Ελλήνων στη διαδρομή της ιστορίας τους. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τα κείμενα είναι του ίδιου του συγγραφέα. (γεννήθηκε

Προλογίζουν καθηγητές Πανεπιστημίων μεταξύ των οποίων ο Γ.Α. Μαγκάκης ο οποίος σημειώνει:

«Με το βιβλίο αυτό (από τα Μηδικά μέχρι τα Ίμια) επιχειρείται μία αναδρομή στην ιστορική πορεία του Ελληνικού Έθνους. Είναι δε η αναδρομή αυτή αληθινά συγκλονιστική, καθώς ατενίζει την ιστορική πορεία του Ελληνισμού στην ενότητά της από τα αρχαία χρόνια μέχρι και αυτά της πρόσφατης ιστορίας μας. Και είναι η αίσθηση αυτής της ενότητας που οδηγεί στη συνειδητοποίηση ότι τα ιστορικά γεγονότα που τη συγκροτούν αποτελούν ακατάλυτες μέχρι τις μέρες μας ιστορικές ρίζες, τις γενέθλιες, της ευγενέστερης και γι΄ αυτό πολιτισμικά πιο καταξιωμένης μορφής του ανθρώπου.

»…Η παρουσίαση του ιστορικού αυτού οδοιπορικού, που ξεκινά από τα Μηδικά και φθάνει μέχρι τα Ίμια είναι απίστευτα περιεκτική σε αγωνιστικές εξάρσεις, εμπνευσμένες θυσίες, αλλά και σε τραγωδίες, σε οδυνηρά δράματα, καθώς και σε συμφορές. Γίνεται δε πάντα με τη συμπαράσταση της ποίησης».

ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ

Η περιοχή της Φωκίδας, που είναι ευρύτερα γνωστή για την ιστορία της, λόγω ελλιπούς διαφήμισης δεν αποτελεί μεγάλο τουριστικό θέρετρο (μ’ εξαίρεση τους Δελφούς) κι αυτό γιατί δε γνωρίζει κανείς ακριβώς τι μπορεί να δει και που να πάει. Εν όψει του καλοκαιριού θα θέλαμε να τιμήσετε τον ευλογημένο τόπο της ελιάς με μια επίσκεψη σας , γι’ αυτό και σας προβάλλουμε κάποια αξιοθέατα της πανέμορφης Άμφισσας!

Η Άμφισσα ή Σάλωνα, πρωτεύουσα του νομού, στέκει αγέρωχη με το καλοδιατηρημένο κάστρο (κάστρο της Ωριάς) στην κορυφή (απ’ την εποχή Ενετών-Καταλανών), του οποίου τα τείχη μπορείτε να διακρίνετε με μια βόλτα, θαυμάζοντας εξίσου και την πανέμορφη θέα της πόλης! Δεν πρέπει να παραλείψετε να πάτε στην παραδοσιακή και διατηρητέα συνοικία Χάρμαινα, απ’ όπου και το ομώνυμο στοιχειό που τιμούν οι ντόπιοι κατά τις Απόκριες, αλλά και στις παλιές βιοτεχνίες, τα κουδουνάδικα, τα βυρσοδεψία κ.λ.π. εκεί. Η πάνω πλατεία της πόλης ήταν το κέντρο της πνευματικής και καλλιτεχνικής κίνησης του τόπου, με τα παλιά καφενεία, τις βεγγέρες που γίνονταν και τα περίτεχνα νεοκλασικά κτίσματα, που στολίζουν βέβαια και τώρα όλη την πόλη. Η κάτω πλατεία ή πλατεία Ησαΐα , απ’ τον επίσκοπο και εθνικό ήρωα, συγκεντρώνει πλήθος μαγαζιών και καταστημάτων και την στολίζει το λαμπρό πνευματικό κέντρο της πόλης. Είναι εντυπωσιακό το θέαμα των ασημένιων στον ήλιο ελιών, καθώς και τ’ απομεινάρια των παλιών ελαιοτριβείων στην περιοχή. Αξίζει, τέλος, μια επίσκεψη στο ξεχωριστό ιστορικό-αρχαιολογικό μουσείο της πόλης, με πλήθος ευρημάτων και με μια πλούσια συλλογή αρχαίων και νεότερων νομισμάτων, στο λαογραφικό μουσείο, καθώς και στα σπίτια των οπλαρχηγών της επανάστασης, όπως του Δυοβουνιώτη, του Πανουργιά κλπ.

Η πόλη γέννησε μεγάλους διανοούμενους, πολιτικούς, ιερείς, ήρωες. Ο Α. Δελμουζος ξεχωρίζει ως παιδαγωγός και γίνεται πρότυπο, ο Γιαγτζής γίνεται ισχυρός οικονομικά και ευεργετεί, ο Σπ. Παπαλουκάς διαπρέπει στις τέχνες, ο Επίσκοπος Ησαΐας και οι οπλαρχηγοί πρωτοστατούν στην επανάσταση του 1821. Και η θρησκευτικότητα της περιοχής αντικατοπτρίζεται στους περίτεχνους ναούς που χτίστηκαν για τον Ύψιστο: η Μητρόπολη με τις εξαίρετες αγιογραφίες του Σπ. Παπαλουκά (είχε υποστεί ζημιές απ’ το Β Παγκόσμιο πόλεμο), ο βυζαντινός ναός του Σωτήρος του 12^ου αιώνα και το εκκλησάκι του Αι-Γιώργη που προσέχει την πόλη απ’ το λόφο.

Ο νομός Φωκίδας συνδυάζει μακραίωνη ιστορία, παράδοση, αξιοθέατα, φύση. Μια επίσκεψη στους περίλαμπρους Δελφούς, στο γραφικό ναυτικό Γαλαξίδι, στα χώρια της ορεινής Φωκίδας (στα Βαρδούσια, τη Γκιώνα και τον Παρνασσό), όπως στους Πενταγιούς, στην Αρτοτίνα κλπ, καθώς επίσης και στα χωριά-κωμοπόλεις της παραθαλάσσιας Φωκίδας ( Ερατεινή, Αγ. Νικόλαος-που συνδέεται ακτοπλοϊκά με το Αίγιο, Μαραθιά, Τροιζόνια, που είναι και το μοναδικό νησί του Κορινθιακού κόλπου, κ.λ.π.) θα σας μαγέψουν και θα σας συνεπάρουν σ’ ένα ταξίδι στον χρόνο, στην ιστορία και στην πλανεύτρα φύση της Ελλάδας.

ΧΡΥΣΑ ΠΟΥΛΟΥ

Σπηλαιολογικός Οδηγός Αιτωλοακαρνανίας

Κυκλοφόρησε ο Σπηλαιολογικός Οδηγός Αιτωλοακαρνανίας του Ιωάννη Ζαβιτσανάκη, ένα απολαυστικό, έγχρωμο βιβλίο 245 σελίδων με λεπτομερείς πληροφορίες για τον εντοπισμό και την προσέγγισή των σπηλαίων της περιοχής, με πολλές φωτογραφίες, σκαριφήματα και περιγραφές. Παρουσιάζονται υπόγεια φυσικά μορφώματα και τεχνητές κατασκευές του νομού και παρέχονται ιστορικά στοιχεία για τους χώρους αυτούς και την κατά περιόδους χρήση τους.

To βιβλίο καλύπτει ολόκληρο το νομό, από το Βάλτο και την Ορεινή Ναυπακτία έως ένα από τα νοτιότερα άκρα του, το όρος Βαράσοβα.

Παρουσιάζει πανέμορφα σπήλαια, όπως τη Δρακότρυπα, το σπήλαιο του Αγίου Ανδρέα, το σπήλαιο της Γούβας και τα Ασκηταριά στη Βαράσοβα.

Κεντρική διάθεση: Βιβλιοπωλείο “Πολύπλευρο”, κεντρική πλατεία (Μάρκου Μπότσαρη) Μεσολογγίου, τηλ. 26310 - 22364.

ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΜΕΤΕΡΙΖΙ»

Ο Σύλλογος Αιτωλοακαρνάνων Περιστερίου «Κοσμάς ο Αιτωλός» στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του για την διατήρηση και διάδοση της ιστορικής κληρονομιάς της Αιτωλοακαρνανίας εξέδωσε 3μηνιαίο ποικίλης ύλης, περιοδικό- λεύκωμα με την επωνυμία: «ΜΕΤΕΡΙΖΙ» - Αιτωλών & Ακαρνάνων.

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου και εκδότης του Περιοδικού κ. Κώστας Μπαλωμένος, στο εισαγωγικό σημείωμα του 1^ου τεύχους αναφέρει:

Με την παρούσα έκδοση επιθυμούμε να ανοίξουμε μια νέα σελίδα στα πολιτιστικά δρώμενα του Περιστερίου, αλλά και της ιδιαίτερης πατρίδας μας της Αιτωλοακαρνανίας. Επιθυμούμε να συμβάλουμε στην ποιοτική αναβάθμιση του πολιτιστικού (και όχι μόνο), γίγνεσθαι μέσα στο οποίο δρούμε και δημιουργούμε. Έχοντας επίγνωση της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής πραγματικότητας που όλοι μας βιώνουμε καθημερινά, γνωρίζουμε εξ’ αρχής ότι αναλαμβάνουμε μια δύσκολη αποστολή.

Η αγάπη μας όμως, για την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Αιτωλοακαρνανία και το μέλημά μας για τη διάσωση και διάδοση της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της στις νεότερες γενιές, μας δίνει τη δύναμη που απαιτείται και την τόλμη, ώστε να προχωρήσουμε σ’ αυτό το δύσκολο εγχείρημα.

Ο τίτλος του περιοδικού μας είναι…

«Μετερίζι» Αιτωλών & Ακαρνάνων, γιατί ανάμεσά μας δεν πρέπει να υπάρχουν έχθρες και αντιπαλότητες. Γιατί το συμφέρον όλων, και πάνω απ’ όλα του τόπου μας απαιτεί να είμαστε ενωμένοι. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε αυτά που μας αναλογούν.

«Μετερίζι», γιατί όλοι οι συμπατριώτες μας που οι ανάγκες της ζωής πριν πολλά χρόνια, τους ανάγκασαν να αποχωρήσουν από τις πατρογονικές εστίες τους αλλά, και εμείς οι δεύτερης γενιάς Αιτωλοακαρνάνες χρειαζόμαστε ένα δικό μας Μετερίζι».

«Μετερίζι» γιατί πρέπει να διατηρήσουμε ζωντανούς τους δεσμούς με την Αιτωλοακαρνανία μας και να καλύψουμε το κενό έκφρασης και εκπροσώπησής μας σε μια αχανή και απρόσωπη μεγαλούπολη όπως είναι το Περιστέρι και η Αθήνα γενικότερα.

Θέλουμε να προσφέρουμε μια νέα πρόταση στο πολιτιστικό κίνημα του τόπου μας, γι’ αυτό δεν συμβιβαζόμαστε με κάτι από τα ίδια.

Επιδιώκουμε το έντυπό μας, να αναδειχθεί σε ένα πολύτιμο και απαραίτητο χρηστικό εργαλείο για τον αναγνώστη του.Επιδιώκουμε ο οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα από τη μόρφωση, το επάγγελμα και την κοινωνική του θέση, να μπορεί να διαβάζει αυτό το έντυπο, και να λαμβάνει χρήσιμη πληροφόρηση και γνώση για τα θέματα που τον αφορούν.Φιλοδοξούμε να σηκώσουμε τον πήχη ψηλά γι’ αυτό, σας θέλουμε όλους κοντά μας. Να γίνετε συμμέτοχοι και αρωγοί στην προσπάθειά μας ώστε να υπάρξει μια πραγματικά πολιτιστική και πνευματική ανάταση στον τόπο μας, την Αιτωλοακαρνανία.

Ο εκδότης και η συντακτική ομάδα του περιοδικού, φιλοδοξούν οι αναγνώστες να αποκτήσουν το δικό τους φορέα έκφρασης και επιζητούν δημιουργικές και πρωτότυπες σκέψεις που θα καταστήσουν την προσπάθειά τους ξεχωριστή. Γι’ αυτό, καλούν όσους έχουν να καταθέσουν κάτι διαφορετικό, πέρα από τα συνηθισμένα και τα καθημερινά να επικοινωνήσουν στα τηλ: 210-57.28.881 & 6945-015734 ή στο E-mail: info@meterizi.org.gr

Ένας τόμος για τον Βλάση Γαβριηλίδη

Σ΄ ένα τόμο εκδόθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών η νέα εργασία του ρουμελιώτη δημοσιογράφου Κώστα Σαρδελή, με τίτλο «Βλάσης Γαβριηλίδης, 1848-1920-Μεγάλος Αναμορφωτής της Ελληνικής Δημοσιογραφίας και Πνευματικός Ηγέτης». Πρόκειται για ένα τόμο, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «Άπαντα του Βλάση Γαβριηλίδη», αφού ο συγγραφέας του συγκέντρωσε πλούσιο δημοσιευμένο υλικό στις εφημερίδες και τα έντυπα που εργάστηκε ή διεύθυνε ο Βλάσης Γαβριηλίδης και, φυσικά, άρθρα του από την εφημερίδα «Ακρόπολις», της οποίας υπήρξε ιδρυτής-εκδότης και διευθυντής της.

Αξιοσημείωτη είναι η πλούσια παράθεση αλληλογραφίας του Βλάση Γαβριηλίδη προς πνευματικές και πολιτικές προσωπικότητες της εποχής του, όπου κυριαρχεί η αλληλογραφία του με τον Κωστή Παλαμά, με τον οποίο από νεαρότατης ηλικίας (του Παλαμά) τον συνέδεε αδελφική φιλία, παρά το γεγονός ότι ο Γαβριηλίδης ήταν έντεκα χρόνια μεγαλύτερος. Ήταν όμως το πνεύμα, το ταλέντο και η ποιητική δύναμη του Κωστή Παλαμά που είχε εκτιμήσει ο Βλάσης Γαβριηλίδης και ανάδειξε, υποστήριξε και προώθησε τη νέα αθηναϊκή σχολή που δημιουργήθηκε με τους Παλαμά-Δροσίνη-Καμπά.

Ο Κ.Σ. μας έδωσε ένα πολύτιμο βιβλίο, διασώζοντας κείμενα και μνήμες της ελληνικής δημοσιογραφίας, από τον μεγαλύτερο δημοσιογράφο του 20^ου αιώνα, τον Βλάση Γαβριηλίδη, του οποίου τα κείμενα υπήρξαν οδηγός για τους νεώτερους αρθρογράφους, αλλά και οι ιδέες του, η ανεξαρτησία του πνεύματός του και η δικαιοκρισία του στην αντικειμενική παράθεση των θεμάτων του αποτελούν και σήμερα φάρο φωτεινό της ελευθεροτυπίας και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Ο λόγος του καυστικός, άλλοτε ειρωνικός, ποτέ όμως προσβλητικός. Τα παραδείγματά του δεν έθιγαν, αλλά αποτελούσαν το πλαίσιο της κριτικής, μέσα στο οποίο τοποθετούσε πρόσωπα και γεγονότα. Να ένα παράδειγμα από απόσπασμα άρθρο του:

«Η ρητορική του κ. Τρικούπη ήτο μαχητική. Ήτο σφύρα ατμήρης που κατεφέρετο κατά του ακροατηρίου του. Εάν ήτο δυνατόν να ομιλούν οι ταύροι, τοιαύτην θα μετεχειρίζοντο ρητορικήν. Με την αυτήν όμως ορμήν που μεταχειρίζεται ο ταύρος τα κέρατά του, μετεχειρίζετο ο Χαρίλαος Τρικούπης την φωνήν και τον λόγον του.»

Οι παρομοιώσεις γλαφυρές, οι εικόνες συνεχείς και ο στόχος του μηνύματος του Βλάσης Γαβριηλίδη καίριος. Λόγος γνήσιος, δημοσιογραφικός.

Β.Α.Λ.

Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ

Σας προσκαλεί στην εκδήλωση
της επετείου για την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως
με ομιλητή τον ΝΙΚΟ ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟ

Η Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία, υπό τη διεύθυνση
του ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
θα ψάλλει Ύμνους για την Άλωση.

Θα προλογίσει ο ΄Εφορος Δημοσίων Σχέσεων
Β.Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

Κείμενα θα διαβάσει
η ΓΙΩΤΑ ΝΟΥΛΑ

Η εκδήλωση θα γίνει στη μεγάλη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών
τη Δευτέρα 29 Μαΐου 2006, ώρα 7.30 μ.μ.

Είσοδος ελεύθερη.

Σας περιμένουμε στην επετειακή αυτήν εκδήλωση.


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΒΑΣ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑOY

Επ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Γεωπόνος-Εδαφολόγος


Για πληροφορίες
6977 77 29 75